22 January 2009

કિર્તન

પ્રભુજી અમ અંતરના થાજો બેલી,
નથી જોતી મારે અષાઢી હેલી, પ્રભુ..

કાંઈ ગોકુલની ગલીએ રાધા ઘેલી,
આમ ક્યાં ચાલ્યાં અધવચ્ચે મેલી, પ્રભુ..

તે તો દ્રૌપદીના દુખ મેલ્યા ઠેલી,
હતી શામળીયા સંગે પ્રીત પેલી, પ્રભુ..

રહ્યા ગોપ-ગોપીઓ સંગ રાસ ખેલી,
પ્રભુ પ્રીત એવી રહે તમ સંગ છેલ્લી, પ્રભુ..

બસ તારે ભરોસે જીવન નાવ મેલી,
મારો હવે તુજ થા જીવતરનો બેલી, પ્રભુ..

કાંતિ વાછાણી અને જીગ્નેશ

1 comment:

  1. kanti bhai to sari kavita lakhe chhe te khabar hati parntu jignesh tane pan kanti bhai no rang charva mandyo chhe

    saru saru

    bahu saras prathna chhe je dil na sabdo nikre te prathna

    ReplyDelete