હાઈકુ

ઝળકે મોતી

અજવાળા આંજે

આગિયા રાતે.

સ્મરણ લઈ

તડફે પાનખર

વસંત જોઈ.

હતા પ્રભાતે

કોરા સપના થયા

ઝાકળ ભીનાં.

મા નું વહાલ

ઝંખે વિખરાયેલ

સ્મૃતિ તડફે.

વા'ણુ વાયુ ને

નેણે પડખુ ફર્યુ

અતીત આજ

કાંતિ વાછાણી