લાડલી

હળવે ડગલે પગ માંડતી
પગલે પગલે કંકુ છાંટતી.

વહાલનો દરિયો જાણે બની
ઉમંગની છોળને ઉલાળતી.

આમ પાંચિકામાં શૈશવ મુકી
જોબન આજ હૈયે ઉછાળતી.

કોમલ ગાલમાં ખંજન ભરી
જાણે હેતના હિલોડા ભરતી.

આંગન ઉભી નાગરવેલ જેવી
નાજુક સપનાઓ નિરખતી.

પાંખો ફુટી જાણે કૈ ઉડવાને
નયનમાં ગગન માપતી.

આજ અંતરના ઉમંગો લઈ
હાથમાં મહેંદી મલકાવતી.

પિયરનું પાનેતર પહેરી
મહિયરના માંડવે મ્હાલતી.

જુઓ ને અમારી લાડલી
આજ સાસરિયે શીધાવતી.

કાંતિ વાછાણી