ભીતર વેદના

ક્ષણો લુંટતા સૂર્ય કિરણો સવારે સવારે,
રગેરગમાં યૌવન હતુ સવારે સવારે.

આંખે છલકતા જામ કાંઈ ઓસરતા નથી,
વિચારોમાં જોમ ઝળકતુ સવારે સવારે.

ભીડમાં અટવાતું મૌન શુન્યતાને સહારે,
હાથમાં મહેંદી ચમકતી સવારે સવારે.

વિસરાય છે માયા મીણ જેવી લાગણીની,
પડછાયો હતો ઉમંગનો સવારે સવારે.

ઉજળી યાદોમાં મઝા હતી ગમ ભુલવાની,
ભીતર વેદના ભીની પણ સવારે સવારે.

કાંતિ વાછાણી