પરોઢે પંખીઓ ના કલરવ હતા,
વગડે સમીર ના પગરવ હતા.
મધુકર મહેકતા જાણે ફુલોમાં
થઈને ભૈરવ ના ગુંજારવ હતા,
સંતાઈ વહેતો કાળ અદ્ર્શ્યમાં,
અજવાળે ઉષા ના પગરવ હતા.
સંગાથ છુટયો સૈયરના સાથમાં
છતાં અળગા થતાં પગરવ હતા.
આગમન પીગળે ઝાકળ થઈને
નિશબ્દ લઈ જતાં કલરવ હતા.
કાંતિ વાછાણી
No comments:
Post a Comment