होगी कोई ख्वाईश अधुरी आज यु ही,
नही तो कुदरत क्यों रुठे आज यु ही.
कोई ये तो बताये दिल के दर्द् को
ये समजे हकिकत भी रुठे आज यु ही.
जो मिले हर शख्स परेशान नजर ये,
फिर ये समजे क्युं रुठे आज यु ही.
वक़्त के साथ लिए चले थे दिवानगी,
ख़ुद को बेग़ाना समजते रुठे आज यु ही.
चाहे उसे कोई नजर शिकायत क्यु है,
जैसे मुझको मेरी वफा रुठे आज यु ही.
- कांति वाछाणी
26 June 2010
22 June 2010
चला
सावन के सुहाने पल में कोई भिगे बदन चला
खुद को मिटाकर महेक लेकर कोरे बदन चला
तुफान मे लिपटी यादों के सिले कोई मिला था
जैसे बादल से निगलती बुंदो में भीगते बदन चला
सारे शहर में दमाम सा उठा स्वयं की पहेचान का
गिला नही था दर्द पैदा होने का आसान गोरे बदन चला
कांति वाछाणी
खुद को मिटाकर महेक लेकर कोरे बदन चला
तुफान मे लिपटी यादों के सिले कोई मिला था
जैसे बादल से निगलती बुंदो में भीगते बदन चला
सारे शहर में दमाम सा उठा स्वयं की पहेचान का
गिला नही था दर्द पैदा होने का आसान गोरे बदन चला
कांति वाछाणी
યાદ
આ જીર્ણ ભીતોમાં મહેક હતી
એ યાદ તણી કોઈ સુવાસ ને,
અચાનક ઉઘાડી એ લહેક હતી
ક્યાં એ મારૂ શૈશવ રોળાતુ ને.
એજ ફરી આંખોમાં મહેક હતી
એ શાહી, કલમ છે કાગળ ને
આ ફુટી કોડીની એ બહેક હતી
એ જ મારૂ યૌવન ઢોળાતુ ને
એજ અરમાનોની મહેક હતી
એ ઓસરીમાં કંકુ થાપા ને,
કયા એ પગલે પગલે લહેક હતી
ક્યાયે મારૂ ગૃહસ્થાશ્રમ ઘડાતુ ને
એજ વાતે યાદ થઈ મહેક હતી
હવે તો ના એ ફરીયાદ કે યાદ
કોઇ ના આગમન પ્રતીક્ષા હતી
અચાનક આમ જ ક્યા રડાતુ..
-કાંતિ વાછાણી
એ યાદ તણી કોઈ સુવાસ ને,
અચાનક ઉઘાડી એ લહેક હતી
ક્યાં એ મારૂ શૈશવ રોળાતુ ને.
એજ ફરી આંખોમાં મહેક હતી
એ શાહી, કલમ છે કાગળ ને
આ ફુટી કોડીની એ બહેક હતી
એ જ મારૂ યૌવન ઢોળાતુ ને
એજ અરમાનોની મહેક હતી
એ ઓસરીમાં કંકુ થાપા ને,
કયા એ પગલે પગલે લહેક હતી
ક્યાયે મારૂ ગૃહસ્થાશ્રમ ઘડાતુ ને
એજ વાતે યાદ થઈ મહેક હતી
હવે તો ના એ ફરીયાદ કે યાદ
કોઇ ના આગમન પ્રતીક્ષા હતી
અચાનક આમ જ ક્યા રડાતુ..
-કાંતિ વાછાણી
Subscribe to:
Posts (Atom)