અંગત છું

આ માણસ નામે અંગત છું,
એ વિધાનો સાથે સંગત છું.

આ સમજણ ક્યા નામે લીધી,
આવી વાતો થી સંમત છું.

છે મળ્યા હોવાનો દાવો,
કોઈ આશા ની હું મમ્મત છું.

કૈં જ નથી સાબીતી આની
ને એકજ એવી રંગત છું.

વીતેલા એ દર્દ છે કોના
ઘાવ નથી હું તો ગમ્મત છું

છેલ્લે શ્ર્વાસએ અટકી જાશે,
ને એક જ એવી રંગત છું


-કાંતિ વાછાણી

ગઝલમાં

લય ભલેને વહેરાય એ ગઝલમાં,
કૈ દર્દ તોય પડઘાય એ ગઝલમાં.

યાદના આ પુરાવા કોઇ આપે,
વાત કેવી લહેરાય એ ગઝલમાં,

ટેરવા ને મખમલી જોય બોલે,
વેદના થૈ વધેરાય એ ગઝલમાં,

કાયમી એક સરખા ક્યા વિચારો,
તોય જોને ગહેરાય એ ગઝલમાં.

કોઇ લાચાર થાશે વાત કરવા,
એમ વાઘા પહેરાય એ ગઝલમાં.

-કાંતિ વાછાણી

પાણી પુરી

ઓ ..પાણી પુરી પાણી પુરી
તેના વિના ચાહત અધુરી,
રાખો મનમાં વાત મધુરી,

ઓ ..પાણી પુરી પાણી પુરી
ખાઓ વિના સંકોચ જરુરી,
હા થશે દિલની હોંશ પુરી,

ઓ ..પાણી પુરી પાણી પુરી
હું જોઉ છું જ્યારે પુરી વાળો,
ત્યારે યાદ આવે સુંગંધી વાળો

ઓ ..પાણી પુરી પાણી પુરી
ગજબ ખેચાણ એ પુરી તણું
મોં માં જાય તે થોડુ કે ઘણું

ઓ ..પાણી પુરી પાણી પુરી
ચોપાટી નો એ અજવાસ છે,
દોસ્ત, એ સિવાય બધુ બક્વાસ છે.

-કાંતિ વાછાણી-11-05-10

ક્યાં મૌન છે

આભમાં અટવાય એ ક્યાં મૌન છે,
આ શક્યતા ખળભળે ક્યાં મૌન છે.

ચોતરફ બદલાય એ રંગો હવે,
સામટું એવુ સળવળે ક્યાં મૌન છે.

બોજથી કેવાય છે જીવન કવન,
ખ્યાલમાં કૈ બળબળે ક્યાં મૌન છે.

જે મળે છે તે ભલે રાજીખુશી,
ને અચાનક વલવલે ક્યાં મૌન છે.

કેટલી ભરપૂર મોસમ જાય છે,
ત્યાં સહજતા ધલવલે ક્યાં મૌન છે.

-કાતિ વાછાણી

ભલામણ રજુ કરે

આ શરતમાં ક્યાં શિખામણ રજુ કરે,
ને પછી કર્જ એ ભલામણ રજુ કરે.

આજ તો મોકો મળે એ વાતનો,
જાતને ઠેલી ભલામણ રજુ કરે.

યાદ છે ભીનાશ સંકેલાય ગઈ,
ને પછી સહજ એ મથામણ રજુ કરે.

લાગણી કોના બળે જોવા મળે,
જાત ને બાળી મથામણ રજુ કરે.

આંખમાં કૈ સળવળે સપના હવે,
તોય ફોગટ એ ભલામણ રજુ કરે.

-કાંતિ વાછાણી

સલાહ નામે

સલાહ નામે શિંગડા ન ભરાવ,
દર્દના નામે ભિંગડા ન ખણાવ.

હકીકત બાને એ તો આપે કૈ,
શબ્દો નામે થિગડા ન મરાવ.

શ્વાસ ચાલે એમ કોઇ શિખવે,
નાળી નામે પિંગડા ન ગણાવ.

સલાહ છે કે શીખામણ તે જાણે
વાતો નામે પિંજરા ન ભરાવ.

જો આમ હાંસલ થાય તો એ,
સલાહ નામે જિંથરા ન ધુણાવ.


-કાંતિ વાછાણી