નજરે

પલકવારમાં કોઇ અંજાય નજરે,
ભરોસો ઠગારો નહીં થાય નજરે.

અધીરાઈ જોવા મળે છે પળેપળ,
ક્ષણેક્ષણ નજારો દેખાય નજરે.

મળે લાગણીઓ વિસ્તરતી વિશ્ર્વાસે,
વિતી એક ક્ષણ એમ સમજાય નજરે.

તરસની મઝા છે કિનારો મળ્યાને,
મળેલી સ્મૃતિઓ કેમ વિસરાય નજરે.

વિચલતા સંદેશા હશે કોઇ મનમાં,
હવે તો અજાણે પ્રેમ ડોકાય નજરે

અનુભવ મળે તો બખીયા ભરીને,
ગઝલની શરુઆત ખેચાય નજરે.

પ્રયાસે પ્રયાસે હકીકત મળે છે,
શબ્દોની શરારત બહેકાય નજરે.

-કાંતિ વાછાણી

સંગથી

શરુઆત જાણી હશે કોઈ સંગથી,
વિચારો અજાણે થશે કોઈ સંગથી.

કલમથી હવે વાટ વ્હેરાય મારે,
કવેળા દિલાસા હશે કોઈ સંગથી.

ભલે આકરી સરહદો હોય મળવા,
મહેકી સરી જતુ હશે કોઈ સંગથી?

દિવાના મળે છે ક્ષણોને સહારે,
સમયની અધુરપ હશે કોઈ સંગથી.

મહોરા પહેરી મળે છે ઈચ્છાઓ,
રગેરગ દબાવી જશે કોઈ સંગથી.

-કાંતિ વાછાણી

શાનથી

આયખુ મોજમાં ખીલશે શાનથી,
જોમ જો હોય તો ખીલશે શાનથી.

આંખમાં તેજ આંજી મળે વાયદા,
તો નજાકત શબ્દોની થશે શાનથી.

સોબતે ખેલતુ આગમન આજનુ,
એ અનુભવ શબ્દોના હશે શાનથી.

ગુંજશે કોઈ શરણાઈના સુર તો,
કોઈ ક્ષણ તરસતુ ચાલશે શાનથી

ઠાઠ છે રાતભર ચાંદની જોઈને,
એજ નીખાર તું માણશે શાનથી.

કાંતિ વાછાણી
૨૩-૦૯-૦૯

तम्मना

कोइ नजर-ए-अंदाज बयां करें
होश में आकर खयाल बयां करें.

कैसी ये हकीकत खुद को समजे
मुस्कुरा कर हर वक्त बयां करें.

कोइ रजिश-ए-दुश्मनी ना छोड दे
आइना हो कर खामोश बयां करे

बस तम्मना यही थी कोइ उमीद पे
नादान ये दिल-ए-इश्क बयां करे.

कांति वाछाणी

સપના જોયા

કોરી આંખે વિખરાયેલા સપના જોયા,
પ્યાલીઓમાં બંધાયેલા સપના જોયા.

નાની સરખી કૈ વાતોમાં ઓજસ એવાં,
ખુલ્લી આંખોએ બાંધેલા સપના જોયા.

સ્મરણો ભીના પગરવ જોને આવે કેવાં,
પડછાયા નેણે ગુંથેલા સપના જોયા.

ભીંની યાદોથી હરખાતુ આ ચંચળ મન,
પડઘાતા શ્ર્વાસે સળગેલા સપના જોયા.

ઘેરી ઘેરી કોમળતાથી મુંઝવતા કૈ,
પ્રતિભાથી ખરડાયેલા સપના જોયા.

-કાંતિ વાછાણી

યાદથી

લાગણીઓ ભીંજવે હેતુ બનીને યાદથી,
માંગણીઓ હોય છે હેતુ બનીને યાદથી.

અંતરાયોથી હયાતીનાં પ્રલોભન છે હવે,
મુંઝવણમાં આવશે સેતુ બનીને યાદથી

છે હકીકતમાં જ સંજોગો નવા કૈ જોરથી,
વાયરાઓ લાવશે હેતુ બનીને યાદથી.

આંગળીના ટેરવાને કોઇ ક્ષણનો ભાર શુ ?
કાયદાઓ ભોગવે હેતુ બનીને યાદથી.

છે ખયાલોમાં હથેલીના સ્પર્શ ને તાજગી,
એજ લીસોટા હશે સેતુ બનીને યાદથી.

-કાંતિ વાછાણી

મસ્તીમાં.

હવે નાચ પણ કોઈ એવી મસ્તીમાં.
જશે તાલનો ભંગ કેવી મસ્તીમાં,

ભલેના મળે કોઈ મોભો નજરથી,
દિલાસા હશે છેક આવી મસ્તીમાં.

નિરાકાર થઈને ફરે તું અદબથી,
નહોતી ઉદાસી મિલાવી મસ્તીમાં.

વચોવચ ક્ષણોનુ કિરણએ ફરજથી,
અમોએ શૂન્યતા વિતાવી મસ્તીમાં.

ફટાફટ કિરણ એક લીધુ સ્મરણથી,
અને છે સમાધાન આવી મસ્તીમાં.

-કાંતિ વાછાણી
13-09-09

પણ........

ભલે દુઃખ દેજો મને આકરુ પણ,
હવે સુખ સંતાપ શેના કરુ પણ.

ક્ષણોની મળે આશ કોના વિશ્ર્વાસે
હવે હું હતાશા કયાં લૈ ફરું પણ.

અર્પણ થાય ક્ષણએ અચાનક વિચારે,
અને કૈ અદાથી ઉદાસ ફરું પણ.

પ્રવાસી થયો આજ હું કોણ શરણે,
સિતારો હતો એ નજાકત કરું પણ.

વિતેલી ક્ષણો કૈ અકારણ સળવળે,
અનુભવ હતો એ વિરાસત કરું પણ.

કાંતિ વાછાણી
૦૮-૦૯-૦૯