લાગણી

ઘેરી વળી આ વિસમતા શેરી માં,
કોઇના આગમનની રાહ જોતા
આ ડુસકાઓ અજાણે મારું શૈશવ લુંટતા,
ક્યા ખબર હતી સિમાડા ભુલ્યા પછી.
કોણ જાણે આ કાંઘ લેવા માટે
એને પણ રાત રોકાવુ પડે,
આથમતા અજવાસમાં લાગણી
આમ જ વેરાઈ ગઈ ખબર પણ ના રહી.....

-કાંતિ વાછાણી