રેતીની ભીનાશમાં
ખોવાયેલી ક્ષણોના સળ ઉકેલવા મથું છું..
ક્યાંક મૌનના ધબકારા
વચ્ચે ગુંગળામણ અનુભવુ છું,...
સમયની ઠોકરોથી
અંજાયને અંધારપટ
ઓળખવા સુરજનો પ્રકાશ આંખોમાં ભરું છું.....
એ ભરતા જ મારી આંખો નીચે
કુંડાળા કરી ગયેલી રંગોળીના
ફિક્કા રંગોમાં ઉદાસી લઈને
મારા ખભે થાક અનુભવું છું.....
-કાંતિ વાછાણી
No comments:
Post a Comment