મઘમઘતી મંજરીને મહેકાવતી આ ડાળ ઝૂલે સજની,
ક્યાક ટહુકા મધુરા લહેકાવતી આ કોયલ બોલે સજની.
અદકેરુ આયખુ ને વાત નિરાળી,
આ પાનખરના ઉજરડે રાત વિતાવુ,
આ અજવાળાને કાયામાં બાંધી,
એવી મોઘમ વસંતે જાત સતાવું.
લ્યો પળપળને છલકાવતી આ સુવાસ ખૂલે સજની,
મઘમઘતી મંજરીને મહેકાવતી આ ડાળ ઝૂલે સજની,
કોરુ મન બુંદ બુંદથી જાય પલળી,
એવા અનુભવે સ્પર્શી જાત વિતાવું.
આંખોમાં બાંધુ માયાને ઉજળી,
સતત વહેતા પ્રવાહે જાત વિતાવું.
આ ભીંની યાદોને દોહરવતી આ સુવાસ ખૂલે સજની,
મઘમઘતી મંજરીને મહેકાવતી આ ડાળ ઝૂલે સજની,
-કાંતિ વાછાણી
૨૧-૦૬-૨૦૧૧
